Röddin mín!

Síðan ég fór í þessa blessuðu hálskirtlatöku hef ég verið undirlög af allskyns bólgum. Eyrun á mér eru bólgin, hálsinn auðvitað mjög bólginn og svo tungan! Tungan á mér er búin að vera mjög bólgin og þar af leiðandi hef ég átt í miklum erfiðleikum með að tala. Ég tafsa og á erfitt með að bera fram sum hljóð og þau fáu hljóð sem komast út hljóma asnalega út af bólgunum og sárunum í hálsinum. Niðurstaðan er sem sagt sú: ég hljóma eins og algjör hálviti! Og það fyndna er að ég fæ allt öðru vísi viðbrögð en ég er vön þegar ég tala við fólk í síma. Fólk sem þekkir mig er að vísu alveg eins en ég er búin að tala við nokkra ókunnuga líka. Og þeir koma fram við mig eins og ég sé þroskaheft. Mjög furðulegt. Mjög skiljanlegt miðað við hvernig ég hljóma, en það er samt furðulegt að láta tala svona við sig. Fyrst verður fólk tortryggið og veit ekki alveg hvernig það á að vera í símann. En svo fer það að tala við mig eins og ég sé barn...

En ég get með stolti tilkynnt að gamla góða röddin mín er á leiðinni aftur! :) Hægt en örugglega.